اصطلاح (جهاد کبير) در قرآن کريم فقط يک بارآمده است : به اين صورت: فَلا تُطِعِ الْکافِرينَ وَ جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً کبيرا .« فرقان 52 » يعني: "پس از کافران اطاعت مکن و بدين وسيله با آنان جهاد کن؛ جهادي بزرگ."
ولي بايد توجه داشت که اين معنا و مضمون يعني توصيه به تسليم ناپذيري در برابر کافران و منافقان - بدون استفاده از اصطلاح (جهاد کبير) - در سراسر قرآن بارها ذکر شده است مانند:
1- فَاصْبِرْ لِحُکمِ رَبِّک وَ لا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِماً أَوْ کفُوراً. « نساء 24» يعني: پس در برابر فرمان پروردگارت شکيبا باش، و از هيچ گنهکار يا کافري از اين مردم اطاعت مکن.
2- وَ اصْبِرْ نَفْسَک مَعَ الَّذينَ يدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِي يريدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيناک عَنْهُمْ تُريدُ زينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً. « کهف 28 »
يعني: با کساني که صبح و شام پروردگارشان را مي خوانند در حالي که همواره خشنودي او را مي طلبند خود را شکيبا دار، و در طلب زينت زندگي دنيا ديدگانت [ از توجه ] به آنان [ به سوي ثروتمندان ] برنگردد، و از کسي که دلش را [ به سبب کفر و طغيانش ] از ياد خود غافل کرده ايم و از خواسته هاي نامشروعش پيروي کرده و کارش زياده روي است، اطاعت مکن.
3- وَ إِنْ تُطِعْ أَکثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يضِلُّوک عَنْ سَبيلِ اللَّهِ إِنْ يتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يخْرُصُون.« انعام 116 »
يعني: اگر از بيشتر مردم روي زمين پيروي کني [ و آرا و خواسته هايشان را گردن نهي ] تو را از راه خدا گمراه مي کنند؛ آنان فقط از خيال و پندار [ که پايه علمي و منطقي ندارد ] پيروي مي کنند، و تنها به حدس و خيال تکيه مي زنند.
4- إِنَّ رَبَّک هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ فَلا تُطِعِ الْمُکذِّبِين. « قلم 7 و 8 »
يعني: بي ترديد پروردگارت بهتر مي داند چه کسي از راه او گمراه شده، و او به راه يافتگان داناتر است. از تکذيب کنندگان [ قرآن و نبوّت ] فرمان مبر.
5- يا أَيهَا النَّبِي اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الْکافِرينَ وَ الْمُنافِقينَ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَليماً حَکيماً.« احزاب 10 » و .
آموزه اساسي اسلام، توحيد و مبارزه با شرک و بت پرستي بوده و روح توحيد نيز عبارت است از نفي عبوديت غير خدا. مقاومت در مقابل کافران، مشرکان و منافقان و تسليم ناپذيري در برابر دشمنان خدا، يکي از ضروريات اصلي دين اسلام و بلکه همه اديان الهي است.
درباره این سایت